Palma oranının temel önermesi, gelir dağılımındaki eşitsizliklerin ölçülmesi ve analizinde gelir dağılımındaki değişimin esas olarak “en alttaki ve en üstteki” gelir dilimlerinde farklılaşmaya göre şekillende ifade edilmektedir. “Eşitsizliğin yoğunlaşmasının” ölçülmesinde veri alınan Palma oranı, Gini katsayısı verileri yerine, eşitsizliğin ölçülmesinde daha farklı metrik yöntemlerin kullanılması yolu ile daha farklı sonuçlara ulaşılabileceğini ortaya koymaktadır. Bu çerçevede Gini katsayı, Palma oranı, yüzde 10’luk ve yüzde 5’lik gelir dilimlerinin oranı betimleyici istatisiksel yöntemler veri alınarak, bölgesel düzeydeki eşitsizlikler ampirik verilere dayandırılarak analiz edilecektir. Bununla birlikte yakınsama olgusu, kişi başına düşen gelir düzeyindeki değişimin ötesinde gelir dağılımı verileri üzerinden karşılaştırmalı olarak analiz edilirken, Gini katsayısı ile Palma oranındaki değişimlerin, yüzde 10’luk gelir dilimlerinin aldığı paya göre, ne şekilde farklılaştığı ampirik verilere dayandırılarak yanıtlanmaya çalışılacaktır.
Kısacası çalışma 2000’li yıllarda Gini katsayısındaki göreli iyileşme ile birlikte özellikle en alttaki gelir kesimleri ile en üstteki gelir kesimleri arasındaki farklılıkların, bölgesel eşitsizlikleri ve yakınsama olgusunu açıklamada önemli bir olgu olmaya devam ettiğini ortaya koyarken, bölgesel düzeyde zenginleşme ve yoksullaşma olgusunu Palma oranının temel aksiyomları çerçevesinde Türkiye deneyiminden yola çıkarak tartışmaya açmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder